Donderdag 10 februari

Vandaag weer een fantastisch begin van de dag gehad. We werden wakker en zagen geen wolkje aan de lucht staan. Marcel en ik keken elkaar aan en dachten aan hetzelfde. Toch maar gaan voor die helikoptervlucht? JAAA!!! Snel ontbijten en toen op naar het ‘vliegveldje'. Ja hoor, we konden nog mee. Binnen een half uur vlogen we over de besneeuwde bergtoppen, alle gletsjers hier in de regio (de Tasman, Franz Josef en Fox gletsjers), de Mount Cook en Mount Tasman. Schitterend!! De heldere zon aan de hemel liet de sneeuw bijna pijn doen aan onze ogen. Tijn en Job vonden het weer geweldig. Halverwege de tocht zijn we midden op de top van een berg in de sneeuw geland. Hier konden we even de heli uit en over het sneeuw lopen. Dat is gek! Tijn en Job snapten er niks van. Even wat mooie kiekjes geschoten en toen moesten we er alweer in. Koptelefoons op, want jeetje, wat een herrie maakt zo'n ding! De tocht eindigde nog met een paar flinke kapriolen van de piloot op zoek naar wilde geiten op de berghelling. Toen begon Marcel's maag een beetje te draaien. Ook Tijn (die de laatste dagen wat verkouden is en erg moet hoesten) had bij de landing erg last van zijn oortjes. Gelukkig stonden we op tijd weer op de grond en bleef Marcel's maaginhoud binnen.... Wat was dit weer een supergave ervaring!! 's Middags was eigenlijk het plan dat ik nog de gletsjer-hiking tocht zou gaan doen, ware het niet dat ik met een blauwe knie rondloop.... Beetje lomp gedaan bij het helpen van Job in de speeltuin. Heb er best last van, dus lijkt me niet echt handig om over het ijs te gaan klauteren. Kijk maar naar de foto's van Marcel... We kozen ervoor om nog een kijkje te gaan nemen bij de Fox gletsjer en met de kids naar deze gletsjer te wandelen. Was ook erg mooi! Na de lunch (tosti) zijn we doorgereden, op naar Queenstown. Om hier te komen moet je nog ruim 300 km rijden door ongeveer het minst bewoonde gebied van Nieuw Zeeland. Jeetje zeg, wat is het hier uitgestorven! De dorpjes op de kaart blijken gewoon één- of tweehuizige dorpjes te zijn, zonder enige voorziening. Vandaar dat jullie onze verhaaltjes ook wat later lezen dan normaal, telefoonbereik of internetconnectie heb je hier echt niet...

We staan nu op een DOC camping in the middle of niks, samen met nog wat andere campers en tentjes. We hebben net gegeten, afgewassen en ‘ons huis' opgeruimd en gepoetst, allemaal in 1 uur tijd! Ik kwam tot de conclusie dat ik dat toch echt wel zal gaan missen, dat je 's avonds zo snel klaar bent met je huishouden.... Ik denk dat we ons huis maar gaan verkopen en we in een camper gaan wonen...

Morgen is het nog ongeveer 200 km naar Queenstown. Daar gaan we weer een keer naar een echte camping, zodat we onze waszak weer eens weg kunnen werken.