Zondag 6 februari

Marcel's wandelbloed begon al weer vroeg te kriebelen. Het Abel Tasman park (vernoemd naar een Nederlander die als eerste Europeaan hier ooit voet aan land zette) staat bekend om z'n mooie kustwandeling. Marcel gaat er vandaag een stuk van lopen. Ik doe het weer lekker rustig aan met de kids. Tijn vermaakt zich met besjes plukken. Hier is hij helemaal gek op! Overal waar we ook maar even stoppen of overnachten, gaat hij gelijk de struiken in op zoek naar ‘besjes' (vruchten, noten of knoppen van bloemen) die hij kan plukken en in z'n emmertje kan verzamelen. We moeten hem altijd afremmen dat hij niet de hele struik ‘kaal plukt'. Job is meer van het takken verzamelen... De schatjes!Na 3 uur komt Marcel terug van z'n wandeling en vertrekken we weer. Een prachtige plek hier, maar meer als wandelen kun je hier niet echt doen. Daarom gaan we ook nog een kijkje nemen bij de zuidelijke ingang van het park. We rijden weer de prachtige bergpas over en genieten van de mooie uitzichten. In deze fruit-streek staan veel kiwiplantages. Tijn wil graag een keer stoppen om te zien waar die lekkere kiwi's nu vandaag komen. We stoppen en laten Tijn en Job de kiwi's zien die hier met bosjes aan de stuiken hangen. Bij deze plantage is ook een fruitstalletje, waar we verse kiwi's en heerlijke rode aardbeien kopen. Onderweg nemen we nog een stel lifters mee. Het is een stel uit Duitsland, die de Abel Tasman kustwandeling hebben gelopen en nu weer transport zoeken terug naar het beginpunt. Ze reizen al 5 maanden door NZ en hebben nog geen plannen om terug te gaan. Jeetje! Af en toe wat werken om geld te verdienen en dan weer vakantie vieren. Wat een leven... Denk niet dat ik daar gelukkig van zou worden....Omdat het inmiddels lunchtijd is, nodigen we ze uit voor een lunch bij ons in de camper. Brood met aardbeien! Na 3 dagen ‘wandelvoer' gaat dat er wel in! We brengen ze daarna weer naar hun auto en wij stappen uit voor een lekkere duik in de uitnodigende zee. Niet te lang, want zo op het heetst van de dag moet je niet te lang in de zon blijven. Omdat in dit plaatsje niet echt een geschikte slaapplek te vinden is, besluiten we alvast maar door het binnenland richting het zuiden te rijden. We rijden langs de Motueka-rivier door het dal en vinden aan de oever van deze rivier een mooie natuurcamping. Prachtige plek weer! We zwemmen die middag en avond nog een paar keer in de rivier, een lekkere afkoeling na deze warme dag. We eten gebakken aardappeltjes met schnitzel en worteltjes en na een lekkere douche gaan we allemaal weer vroeg onder de wol. Nou ja, wol, een laken is hier genoeg, het blijft nog lang warm in de camper..... We dromen alvast over de gletsjers waar we de komende dagen naar toe gaan. We zijn benieuwd.....