Woensdag 8 december

Vandaag weer vertrokken van Cape Tribulation, langs Cairns op richting Mission Beach. Onderweg al een Cassaworrie (grote ‘kalkoen' die soms gevaarlijk kan zijn) en een walibi gespot in de bermen. Onze eerste grote spots! De camping werd een grote Big4 camping. Hier tot grote vreugde van Tijn en Job een plaats bemachtigd recht tegenover het prachtige zwembad. De kids gelijk erin natuurlijk en er bijna niet meer uit te krijgen. Na een uurtje toch ruit voor een wandelingetje. Marcel informeert even bij de receptie en komt terug met een ‘korte' route door de jungle. Terwijl we driftig beginnen te wandelen worden we na een half uur staande gehouden door een auto met een vriendelijke meneer die vraagt wat we gaan doen. ‘Hinking in the rainforest over there...' Marcel wijst wat aan op een kaartje. De meneer begint te lachen en vraagt of we denken voor het donker thuis te zijn. Hij gebaart ons in te stappen. Hij brengt ons naar ons doel (20 min rijden!). Onderweg vertelt hij ons veel over het gebied. Hij is van oorsprong een Engelsman, maar is nu gepensioneerd en woont hier in Mission Beach. Hij zet ons af bij een kleine wandelroute midden in de jungle. Hij belooft ons hier over een half uur ook weer op te halen. Waar maak je zoiets nog mee?? Na een leuke wandeling door de dichte jungle staat dezelfde meneer ons na een half weer keurig op te wachten. Op de terugweg rijdt hij dwars door Mission Beach en laat ons plekjes zien waar wel 50 walibies zich bij elkaar verzamelen, middenin een ruime woonwijk. Wauw! Daarna zet hij ons weer keurig af bij onze camping. Job roept vanaf de achterbank ‘Thank you!!'. We zijn deze vriendelijke meneer erg dankbaar!

Op de camping aangekomen worden we door een Nederlandse meneer aangesproken en hij wijst naar Job. ‘He, zegt hij, jij bent vast Job en dat is Tijn!' Huh?? Hij herkent ons van de foto's van onze site, ze volgen ons al een tijdje omdat zij ook rondreizen met hun 2 kleine kindjes. Erg toevallig dat we elkaar nu treffen. Terug in de camper kookt Marcel spaghetti en ik doe de was (oftewel, de machine doet ‘t.....). Na het eten nog even naar de plek gewandeld waar de meneer ons die middag de walabies liet zien. Ze dansen en spingen door de woonwijk heen, dwars door alle tuinen. Echt een prachtig gezicht. Tijn en Job genieten volop. Plots komt er een jongetje op Tijn af en grijpt ‘m bij de hand. ‘Come, I will show you my toys.' Tijn wordt mee naar binnen gesleurd en daar staan papa en mama dan op de oprit van een grote Australische woning. De ouders van het jongetje staan ook buiten en nodigen ons gelijk uit ook mee naar binnen te komen. Tijn en Job vermaken zich een uurtje op de trampoline in de tuin en met het speelgoed van het jongetje. Wij krijgen wat drinken. Jeetje, wat een gastvrijheid... Het afscheid na een uurtje valt alle jongens zwaar. We beloven ze morgen weer te treffen.

Met een voldaan gevoel lopen we in het inmiddels pik donkere Mission Beach weer terug naar de camping. Wat zijn de mensen hier toch aardig en gastvrij! Weer een hele leuke dag meegemaakt hier down under!

Donderdag 9 december

Vandaag de dag begonnen met een korte wandeling door de jungle die uitkomt op een prachtig verlaten strand. We waanden ons echt in ‘Expeditie Robinson'. Een klein stromend riviertje met ‘fresh water' vanuit de jungle wordt door Marcel binnen no time omgetoverd tot een lekker zwempoeltje voor de kids. Omdat de zwembroekjes gelijk vol zand zitten, gaan die uit. In je blootje in het zand spelen is nog veel leuker! Met twee van die blote jochies, spelend in de jungle aan het strand, moet ik gelijk denken aan The Blue Lagoon. Plots begint het hard te regen, maar wat maakt ons het uit? Nat en vies zijn we toch al. Daarom maar lekker in de regen staan! De wandeltocht terug naar de camping gaat echt super. Tijn krijgt de smaak te pakken en heeft er een flinke pas in. We zijn trots ‘m.

Na deze wandeling ‘spoelen we ons schoon' in het heerlijke zwembad. Tijn en Job zijn hier de verdere middag bijna niet uit te slaan. We moeten echt uitkijken met die twee boeven in het water, ze zijn zo vrij en zien nog totaal geen gevaren. 's Middags even boodschappen gedaan en wat geld gewisseld. Kids liggen nu weer heerlijk te slapen. Ze slapen samen in het grote bed achterin de camper en dit gaat boven verwachting goed. Wij liggen in het bed boven de bestuurderscabine.

Morgen gaat onze reis verder en is Townsville (of een plaatsje in die omgeving) ons doel. Hier hopen we dan eindelijk deze verslagen van de afgelopen dagen op de site te kunnen gaan zetten. Waar we nu zitten is draadloos internet echt mega-duur en aangezien ik deze verslagen in het voren maak in Word en ze in de site plak als we wireless verbinding hebben, kan ik ze nu nog even niet plaatsen. Net bij een internet-kiosk wel even een kort berichtje op onze site achtergelaten, zodat jullie weten dat we jullie niet vergeten.